17 yıl.
14'ü resmi.
Ben eski eşim Ahmet ile kimseyle geçirmediğim kadar zaman geçirmişim.
Kimseye vermediğim emeği ona vermişim. Karşılığını, onun verebildiğince almışım.
İşte hesap burada karışıyor. Ve bu aşamada öğreniyorum hayatın belki de en önemli dersini.
Hesap tutmuyor... Para birimi aynı değilse...
Ben biricik Ahmet'im ile yaşadıklarımızın kıymetini bozmadan, en değerli hali ile saklayabileyim diye, ayrıldım. Ona teşekkür ederek... Bana kattıkları için, harcadığı emek için, gösterdiği veya olduğu halde gösteremediği duygular için, çocuklarıma iyi baba olduğu için, iyi bir insan olduğu için...
Kişilerin iyi olması, birlikteliğin de aynı düzeyde iyi olmasını gerektirmiyor. İki insanın iyiliği, başka makamlardan çalınca iyi ses çıkarmıyor. Zorlamadan, bozmadan, üzmeden... Ayrılıverdik.
Teşekkür ederim Ahmet. Bir kez de sayfamdan... Sana... Tüm kalbimle. Ve de sevgimle.
*Kadehler bize kalktı, boşanma sonrası :)