Dalış pek de korktuğum gibi gitmedi. Bir ara ben gider gibi oldum ama son anda geri döndüm. Herhalde havuz çalışmasında tam rezil olamamıştım. Denizde tamamen rezil oldum :D
Birşey fark ettim: Giderayak ilk aklıma gelen "Kahraman Annesi"ni teknede merakla bekleyen Kayra oldu. Herkes bir yana ona rezil olmayı göze alamadım. Allah, bir de Murat korudu diyelim... Gerisin geri aşağı indim ve kaldığım yerden devam ettim. Hayat... Devam ediyor zira.
Son dalış keyifli oldu, dolayısı ile ağzımda iyi bir tat kaldı. Bu işe devam ederim dedim.
Olayın bütünü keyifli. Ritüelleri. Yolculuğu, hazırlanması, muhabbeti, arkadaşlığı... Felsefesi ise ayrı bir konu. Kitap konusu. Ama önce yaşamalıyım. Yazmak haddim değil şu anda.
Kayra su altı lisanı ile konuşuyor döndüğümüzden beri. Kerem de gelmediği halde bizden öğrendi, o da katılıyor sessiz sohbetimize :)) Havaya şimdiden girmeleri güzel.
Hafta sonundaki Scuba deneyiminden kalan: kuralları bilip işi akışına bırakmalı. Ne tek başına kurallar, ne de tek başına akış olmuyor. Uyum esas olan. Bunun için de kasmamak lazım; sakinlik olmazsa olmaz.
Tam benlik :P
Rastgele diyorum...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder