Neron muydu acaba?

Hayatta komik seyler de oluyor bazen. Neredeyse emin oluyorum kamera sakasi olduguna...

Dun Roma'nin bazi sokaklarini istemeden de olsa eskittim. Program yogundu ve gunun sonuna oglanlarin siparislerini bulmak kaldi. Hic de kolay olmadi. Yok ferrariydi yok formulaydi, ama bu formula diilkiydi derken ben bittim. İsimi halletmenin verdigi huzur olmasa, oldugum yerde coker kalirdim. Ama o huzurla bedenimi suruklemeye devam ettim yorgun bir muzaffer olarak...
Kulagimda muzigim gozumu cevirdigim her noktada ya guzel bir bina ya guzel bir insan. Birden yanimda biri bitiverdi. Farketmemisim. Bir suredir benimle yuruyormus meger, duymamisim. Bana gitar cala cala eslik edermis! Cikardim kulakligimi. "Dove" filan deyince uzatmadan metroya dedim. Sorular detaylaninca anladim muhabbet uzayacak. "No italian" dedim. Nerdensin kimlerdensin muhabbeti ingilizce, ispanyolca, italyanca karisimi bir lisanla baslayinca, "kesin turktur bu" dedim. İsrarla nereli oldugumu sordu. Ooof of. Neden ben?! Bernini'ye cikan yokusta elimde torbalar, ayagimda kara sular, kafamda sorular ve yanimda bir meczupla epey yukluyum. Yok ispanyol, yok amerikali misinlardan sonra "i am from turkey" dedim, istenmem umuduyla. Adam yamuk yumuk turkce konusmaya basladi. Tamam dedim, bildim. Benle dalga geciyor. Amma ve lakin adam Portekizli cikti. Cok zorladim. Kesin dedim turksun ve gunun bu saatinde Tanri seni bana test diye yolladi. Meger adamin "İsmail" adinda "cok sevdigi" bir "arkadasi" varmis, onun sayesinde ogrenmis. Hatta 6 ay Bakirkoy'de kalmis. Adini sordum, "Konstantino" dedi. "N'olur biraz turkce konus benle. Unuttum cok" dedi. Kisa metrajli bir Fellini filmi daha cektikten sonra Metroya geldik ve hadi gule gule diyerek ugurladim, Roma'da İspanyola benzeterek bir Turk kizinin pesine takilan ve onunla turkce konusan Portekizli (ya da "Bakirkoy"lu ) adami!

Lâ havle velâ kuvvete...

Baska ne denir ki!

* Tele klutz belki :)