Yüreğimde raflar var.
Kimi düşüyor, kimi dışarı atlıyor.
Üst katlara başkaları yerleşince,
Alttakiler görece irtifa kaybediyor.
Yüreğimin genişliğine şaşırıyorum.
Az insan gidiyor, daha çoğu geliyor.
Bazılarının tozunu alıyorum.
Bazılarına toz kondurmuyorum.
Bazen şaşırıyorum.
Bazen de "hiç şaşırmıyorum".
Canımı en çok yakanlar, beni yanıltanlar.
Yine de yürek iyileşiyor.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
http://yemegeneyapsam.blogspot.com/
YanıtlaSil